Songül Toprak Şiirleri - Şair Songül Toprak

İbrahim'ce adayanların bayramı bu bayram,
İsmail'ce adananların bayramı bu bayram,
Yaratana verilen sözde durmanın mükâfat ı,
Eğer sizde adamışsanız tüm varlığınızı ona,
İşte o zaman ey Müslümanlar bayramınız mübarek ola.

Annem, keşke anlata bilsem seni bir solukta,
Şefkatini görmek için gözlerine her baktığımda,
Huzur bulmak için başımı dizlerine koyduğumda,
Yalnızlık korkusuyla bir liman gibi sana sığındığımda,
Ve çaresizlik sahilinde ruhsuz bir bedenle kıyıya vurduğumda,

Sende biliyorsun güç ve kuvvet sahibi bir tek Allah tır,
Batıdan sana hayır yok, O en samimi dost en sağlam vekildir,
Bu çağrı sadece sana değil, kendini kaybetmiş bütün insanlığadır,
Bir kere kulak versen ne olur,sende katılsan bize Yalnız Kardeşim! ! !
Bizlerin Yaratıcıdan başka sığınacağı kimsesi yoktur,
Biliyoruz başını yastığa koyup rahat uyduğun bir gece yoktur,

Keşke bir kâbus olsaydı sadece ve ümmet uyanabilseydi bu uykudan,
Keşke hepsi kocaman bir yalan olsaydı ve siline bilseydi hafızalardan,
Keşke aydınlığa çıksaydık, titreyen yüreğimle bu birkaç satırı yazmadan,
Keşke kaçabilseydik kendimizden, Bir Müslüman kanı daha akmadan,
Ve keşke demeseydik, keşke Hamza gibi cesur ve mazlumu koruyan…

Kimim ben...
Neye inananıp,
neye göre yaşıyorum...
Yoksa ben,
inanmamam gerekene inanıp,
İnanmam gerekene, inanmıyormuyum....

Yalnızlıktan, tek başıma kalmaktan.
Karanlık gece de, sokakta uyumaktan,
Senden uzak olmaktan,
Korkuyorum Anne...

Bir daha küçük olmamaktan,

YORUM SİZİN !!!

Siz isteseniz de, toplum buna hazır değil!
Hemen bir kereden olmaz, asla mümkün değil!
Hepimiz şeriatı istiyoruz, ama şimdi değil!
Ancak yavaş yavaş olur, acil değil!!!

Ümit bahçemde büyüttüğüm güllerim seni beklerken sızı oldu,
Özleminle avuçladığım dikenleri kanattı sel oldu,
Zaman uzayınca sanki güneş söndü her yer karanlık oldu,
Kurtuluşun kaynağı Ey Hilafet sensiz baharım sanki kış oldu...

Kanımız donmuş akmaz ki bir damla,
Sen giderken cennete, biz baka kalalım öylece!
Ey şehit... seninle kan doydu toprağa,
Sen aslanca can verirken, biz baka kalalım öylece!

Sussun konuşmasın hiç kimese, bir şehit var ki sanki sümeyye,

Hasret koyduk adını ey kutlu güneş,
Yokluğunla çöktü karanlık her yer kokuyor sanki leş,
Medine'nin sınırında bekler gibi bekliyoruz ellerimiz kınalı,
Özlemle büyüttüğümüz sen, sönmeyen ateş.

Çiçeklerin kokusuz, sönük renkli güllerin...