Şiir şiir dertleşilmiyor seninle
Sen inceliklerin cümlesisin
Hayal misin ne
Bir dünya gerçekçi olalım
Tüm meridyenlerin enlemleri kestiği
Derken cümlesini kesiyorum
Vazgeçtim tüm satırlara sarılıp şiir şiir
Cümlelere sarılmaktan
Yalın bir yalnızlığı seçtim
Kelimeleri bırakıp cümleleri bir bir sildim
Hayal bu demek sana düşsün
Bir dünya yüreğine düşte
Bazen yüreğim beni taşımıyor
İşte o dünyayım o zaman
Adım izinde silinmiş
Hayat sende ben imiş
Sen bir dünya beni
Yürekten ne zaman sevmiş
Bak satırlara
Rüzgarı tutup cümle cümle
Bakışlarında susturabilir
Ya o tufan
Fırtınanın bakışlarına karıştığı o an
Yine bir şiir gibi bakma
Kafasına koymuş bir dünya
O benden kopamaz demiş
Hiçbir zaman asla
Yüreğim sessizliğe bürünmüş
Bakışına çiçekler açsın derken
Çölde uymuş buna
Duygularını sahiplenemiyor
İsim değiştiriyor satır boyu
Bunca cümle boşa
Kimliksiz onca yaşa
Cümleler nasıl kelime kelime
Satıra vurgu
Bozulmuş saat ibresi gibi
Ne kendimize dönüyoruz
Ne zamana şimdi
Duran yüzümüzde
Zamanı tutmak dedikleri
Zamanın nabzından kopmakmış iyimi
Hani hüznü dağıtmak
Diyorsun satır satır
Konudan uzak cümleler kuruyorsun
Yüreğini alıp nereye koysan
O cümle demek istiyorsun
Dünyaya dönüp
Sorsan adı sevmek
Her cümlede anlatmak için
İhtimam gerek
Sen hüznün kokusunu çekmişsin
Harlandığın mevsim
Bahar desen
Şansımıza o da ben benci
Şans diye bir şey yok diyorsun ya aslında
En çokta bundan kaybettik belli
Kendini sevmeliymiş ya öncelikli
Yok şimdi vazgeçmedik kendimizden
Vurma dibe bizi şiir gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!