Soner Polat Şiirleri - Şair Soner Polat

ay gülümserdi
pabuçlarının altından
koyu lacivertti
gökyüzü
öptüğümde
yanaklarından

gökten bi pisiklet düşse
binsem üzerine
gitsem bilmediğim şehirlere
aşık olsam
delirsem
divane olsam

ayakların ıslak ve dışarda kar
donmak üzereyken yalnızlık
sen apaçık aşık

özlem deniz dalgası
bank soğuk
altı tahta
sırtı beton
martılar geceleri kayıp
akasya kokusu

serçeler
kirazları sever
yemesin diye
babaanneler
hergün
serçeleri

bazen bir söz yeterli
bazense
parmaklarının ucundaki kelimeler
bazen bir melodi
bazense
küçük bi titreyiş

bir gül fidanı
ve bir tomurcuk
yağmur altında
Kuzguncuk

özlemle açan

bu sabah uyandığımda
karşımda seni görgüm
önce gözlerinle ruhumu
sonra dudaklarınla
gözlerimi öptün

çise düştü gözlerime
seni sevdiğimi söylediğimde
ölüm girse bedenime

sis örtünmüş deniz
güneş yok bu sabah
dalgalar mutluluk
sen sahil