Sonu yok mu sandın?
Yıkılmaz mı sandın bu çınarı?
Ah diyemeden devrildi bak,
Duyulmadı bile çığlığı,
Boylu boyunca serildi yerlere.
Tek bir gecede,
Saklı duruyor anılarım;
Hiç bitmeyecekmiş gibi,
Gözlerinle, tebessümünle birlikte.
Özlemek daha da anlamsız oldu,
Günler öylesine geçtikçe.
Dizlerine yatıp da seyredemedim batan güneşi,
Yaşlandığım gelir aklıma,
Yaprak gibi sarardığım gelir.
Bir anda unutmak isterim,
Kendim dahil ne varsa.
Kaybetmek isterim yüreğimi,
Kaybedip de aramak isterim,
Gitme sevgilim,
Gidip de böylece bırakma,
Beni sensiz,
Çaresiz yollara vurma.
Ağlamasın ardından yüreğim,
Ne olur bırak;
Rüzgarın uğultusu var içimde;
Kalbimde ta derinlerde bir yerde,
Sessizce seni söylüyor,
Seni fısıldıyor her esişinde.
Estikçe yakıyor içimi,
Sensiz bu rüzgarlar savuruyor,
Bu aşk illeti;
Aşk denildiğinden beri,
Bizimle yaşamıştı sarhoşluğunu.
Kadeh kadeh içerken biz onu,
Aşkımız sarhoş olmuştu.
Yaşamıştık işte seninle,
Hasret ya bunun adı,
Düşünmeden edemiyor insan.
Düşünceler beyninde kovalarken birbirini,
Hele ki vuruyorsa yüzüne,
Gecenin soğuk nemi,
Tereddütsüzce çarpan tokat gibi.
Ben seni sevmiyorum ki!
Bildiğim gibi özlüyorum sadece.
Sakın sorma bunun sebebini,
Dedim ya sadece özlüyorum işte.
Seni kendime anlatıyorum zaman zaman,
Bazen hüzünlenip bazen tebessüm ediyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!