Sönmüş kor diriliyor puslu saatlerimde,
Kalbi köze çevirip küllere dert ekiyor.
Har olup kavrulurken seher vakitlerimde,
Benliğimi içerek özümle söyleşiyor.
Günüm bayrak açıyor zifir gecelerime
Canıma hançer çekip ruhumu kemiriyor.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
