Son gözyaşı
İçimize akıp kurudu çoktan
Kuşlar artık sürüldü yurtlarından
Şimdi tutukluk yapan vicdanımla
Dönüyorum kayıp sevdalardan
Utanıyorum artık
Sömürülen duygularımdan
Utanıyorum
Yüzsüz,
Gamsız,bencil
İnsanlardan
Dönüyorum eli boş tüm kapılardan
Sıkılıyorum
Aşağılık bir dramın parçası olmaktan
Elim titremiyor artık
Çekiyorum tetiği
Tutukluk yapan vicdanıma inat
Kovuyorum kendimi
Bencilce yaşamaktan! ..
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 19:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!