Sonbahar sessizliği düşerken üstüme
Senden ayrı kalmak zor olan bu işte
Mevsim belki soğuk, belki yalnız
Kaderi yaşamak sensiz, zamansız
Satır aralarına düşmüş solmuş renklerin
Seninle başlamıştı bütün ilklerim
Hüzün kaplar akşam olunca her yanımı
Mum ışığında titrer ruhum son kararını
Umuttur insanı hayatta yaşatan
Sensin tek umudum, ömrüme ömür katan…
Arif ÖzaslanKayıt Tarihi : 4.8.2025 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!