Sonbaharda Hüzün Şiiri - Nasıf Acar

Güzelim Sonbahar,
Tombul bir kadın gibi,
Ak göğüslü bulutlarını,
Seyre dalmış,
Bu kara gözlerim....
Ve sonrasında,
Hüznün verdiği,
Deli eden sancılarla,
Artık geri gelmeyen,
İğne gibi,
Batıcı bir sıcaklık olarak,
Anılarımın raflarında,
Tozlanmayı bekleyecek.
Bir yaprak düşüyor,
Penceremin önündeki,
Ayva ağacının dallarından.
İşte diyorum!!!
Bir sevda daha bitti,
Yaprağın dala olan aşkı,
Toprağa karıştı aniden,
Yeniler doğa bu aşkı, yeniler...
İlkbaharda yeniden...