Sonbaharda gelen misafir
Bir sonbahar sabahı gördüm seni.
Saçların rüzgarda dans ediyordu ahenkli ahenkli
Geldin ve gülümsedin bana
yaktın içimdeki ateşi..
Başladım, imkansız bir hayali gerçek yapmaya
Düştüm, kalktım, çırpındım, çabaladım hepsi çıktı boşa
Kapalı bir kutuydun sanki
Ulaştıramadım sesimi sana
Sonunda kabul ettim yenilgiyi
Bir kış sabahı açtım kalbimin kapılarını son bir umutla
Kapat dedin kapıları girmedin içeri
Titrettin beni soğuk bakışlarınla
Çok pişmanım oysa şimdi
Çok özlüyorum o güzel gözlerini
Her şey hatırlatıyor seni bana
Keşke gülümsese o güzel yüzün son bir kez bana
O zaman dünyam güzelleşir belki bir saniye bile olsa
Gülümserim ben hayata.
Kayıt Tarihi : 17.3.2025 20:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gencin sonbaharda tutulduğu bir kıza karşı olan platonik aşkını anlatıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!