Güneşe doğru misket oynardık, ezanı değil siren sesini beklerdik.
Koşmak için değildi giydiğimiz çuvallar, üşüyorduk sadece ısınacaktık.
Bezden evleri olanlar zengin sayılırdı bizim ev taşların altındaydı.
Sabah olunca koştuturduk kamyonla gelen amcalara doğru.
Birbirimizle yarışırdık iște, kim daha çok ekmek alacak diye.
Biliyormusun biz aslında beş kardeşiz bir abim bir de ablam varmış.
Abimi melekler almış dedi annem, cennette bizi bekliyor muş.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.