Taşınır göçmen kuşlar
Son yaprak da bırakır kendini
Düşmek;
Uçmanın yarısı…
İntiharın oğlu mudur?
Şimdi bu yersiz ruh ağrısı
Son yaprak da yığıldı toprağa
Ardından sapsarı kesilmiş bir kafiyenin
Bilerek belki kardeşlerinin
Gelecek bir bahar heyecanında
Dallara yeşereceğini…
Ya da bilmeyerek
Üryan kalmış ağaçların
Hangi şarkının mırıltısında üşüdüklerini
Son yaprak da diz çöktü
Börtü böcek
Ve ceset besleyen
Toprak ananın iri göğsünde
Ne çürümek gelir aklına
Ne dirilmek
Oysa bu kadar macerası
İkisi arasında delirmek!
Kayıt Tarihi : 19.7.2007 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne benim sokağımdan nede bu dünyadan senin gibi iyi şair kaç tane geçmiştir bir elin parmaklarını geçmemiştir...
yolun açık ola.....
TÜM YORUMLAR (1)