bir eylül hüznü teslim almasın düşlerini.
tabiat sarardıkca ömre inat gülesin.
varsın cümbüş son bulsun; aldırma solmalara.
son da olsa sonbahar,bir bahardır bilesin
..
Yağacak Yakında
Sonbahar ağaçları gibiyim, döküldü ömür yapraklarım.
Bir adım kaldı kara kışa, yağacak yakında beyaz karım.
Berlin, 17 Ekim 2013.
..
Göz görmek ister ışık ister puslu sabahlarında
Gözümün görmesi, sinemdeki görüştür de, bilesin
İğde ağaçlarında ilkbahar kokusu da değildir seninki
Ne gerilenir, ne ötelenir, ne de sonbahar yaprağı olur
..
Ne düşer yapraklar, sonbahar öncesi
Ne kırılır kalpler, düşer hafiften çehresi
Ardından geldiğim, o tarihin gölgesi
Şimdi boş beden, zuhur eder sokağın sesi.
..
Tebessüm etmek İlkbahar,Gülmek Yaz,
Suratı asmak Sonbahar,Ağlamak Kış ayıdır.
Söylermsin..?
Yüzüm kaç yıl daha Kış Yaşayacak Yokluğunla...
..
Sonbahar yapraklarını dökmekte...
Yüzüme çarpan rüzgarla yaşadığımı anladım...
Ama yaşamak bir sürü gibi değil...
Allah bana iz bırakmayı nasip etsin...
..
Yağmur damlalarında ağlıyor
Bir sonbahar kederinde,
Bizse saklı zamanlarımızın iklimlerinde,
Ağarmak için, ağrıyoruz kendimize.
..
Gittin buralara yaz uğramaz oldu senden sonra,
nede yazı andıran bir hava var..
anladımki; bana artık dört mevsim sonbahar...
..
Mevlam kainatı,güzel yaratmış,
Sonbahar mevsimi,yaprak sarartmış,
İlkbahar zamanı,otlar yeşertmiş,
İnek yeşil yer, süt,niçin beyazdır?
..
Kasım hem sonbahar hem kışsın
Herşeye hüzün sinmiş matem var
Bir yanı ölmek istiyor hemencecik insanın
Bir yanında hala iflah olmaz umutlar var
..
Dallara al çiçekler, dağlara kar yakışır.
Bir dîvâne âşığa, seven bir yâr yakışır.
Gönlüm güller içinde, ruhumda deli rüzgâr,
Ne sonbahar haz verir, ne ilkbahar yakışır.
..
Not defterleri sürgündeydi zevk ve acıların
sonbahar yapraktan döndü
taş kitaplar yazamadım
güneş doğum yaptı.
..
yokluğun sonbahar yağrağı gibi
düşüyordu yüreğime
bir eylül sabahında
ankara sokaklarında
..
Yine bir sonbahar akşamı
Yine ağaçlar üşümüş
Yine sen yoksun diye
Ben yalnız odamda sana içiyorum
..
Umutların deniz… Mavi, masmavi,
Hüznün sonbahar… Sarı, sapsarı,
Sıcaklığın güneş… Kızıl kıpkızıl,
Gülümsemen gün doğumu, mutlu, musmutlu
..
Vakitlerden bir hüzün,
Mevsimlerden, sonbahar
Ağaçlar ağlaşıyor, sessiz
Gözyaşı misali yapraklar...
..
Aşkımız hatırına al eline mektup yaz
Sonbahar değil mevsimlerden yaz
Lütfeyle gülsün gülmez yüzün
Izdırap çekerim her güzün
..
Bir sonbahar gününde
Yaprakların hışırtısını duymama
Engel olan mı gözlerim
Ya da kuşların cıvıltısını
..
€şsiz bir sonbahar günü
Sarı bir hayatın içindeyim
Yüreğim sensizken kırgın olsa da
€la gözlerin avutur beni...
..
Sonbahar şiirleri sayfasından sonbahar ile ilgili şiirleri kısa ve uzun olarak okuyabilirsiniz. En güzel sonbahar şiirlerini sevdiklerinize, ailenizle, sevgiliyle veya arkadaşlarınızla paylaşabilirsiniz. Duygusal ve dokunaklı 2 kıtalık, 4 kıtalık veya daha uzun sonbahar şiirlerini Facebook, Instagram, Twitter veya mesaj olarak paylaşabilirsiniz. İşte en güzel sonbahar şiirleri
Seneler, nasıl da geçti koskoca ömrümüzden?
Ne derin yaralar açtı, ne erişilmez umutlar bıraktı.
Dün diktiğimiz fidanlar, şimdi kupkuru oldu.
Hatıralarda kaldı bahar,
Mevsim sonbahar...
Her düşen yaprakla bir şeyler yitirdik ömrümüzden,
..
Rüzgar eser usuldan ince ince
Kaderin cilvesidir bu her sene
Dökülür yapraklar dallardan bir seferde
Yağmur dans eder durmaz gece
Soğuk hava buz gibi yüreği
Aldırmaz yağmura uzatır ellerini
..
Hava bulutlu,
Sert esiyor rüzgâr.
Görmedim ilkbaharı,geçti yaz,
Şimdi mevsim sonbahar…
Kış yakın…
Vakit az.
Hücum ediyor anılarım akın akın!
..
Bazen kendi yalnızlığıma çekiliyorum. "Böyle iyiyim" diyorum. En sevdigim mevsimdir sonbahar, soğuk havalarda içini ısıtmak için demlenir çayın. Avuçlarına alıp fincanı, dalarsın cam kenarında düşlere. Mesela küçük bir sahil kasabasında olmak isterdim, küçük bir kulübe de denizin o haşin dalgalarının rüzgârla dansına seyre dalardım, yürüyüşe çıkardım bir ormanın patika yolunda. Sararan yaprakların yağmurla savruluşu, doğanın ne hoş ahengidir, bir battaniye bir kitap ne güzeldir. Kendi yalnızlığında ki huzur, kalabalıklardan uzak, telaşsız, gürültüsüz, patırtısız; şehrin yorucu seslerinden kaçış sessiz ,sakin, dingin yaşamak. İnsanın kendisini şarjlaması gerek hayatın yoğun ritmine bir mola gibi...
..
Yüreğim kanayan bir duygu pınarı şimdi. Kurumayan ve her sonbahar daha da çoğalarak, çağlayıp akan özlem denizlerine...
Erişilmez uçurum diplerinde kaldı özlemlerim, yaralı ceylanlar sekiyor bakışlarımda şimdi. Tomurcuklar öksüz, serçeler dilsiz, her yağmur yağdığında boynu bükük bir çocuk üşüyor bedenimde
Ben ki, hayalleri uzak dağ yollarında kalan işkilsiz çocuk. Munzur’un başında ağlayan o nazlı çocuk. Benim de hayallerim vardı bir zamanlar, tüm dağlı çocuklar gibi. Sevdalarım, sevinçlerim, korkularım vardı. Şimdi gittiğim her ülkede içimde kanayan özlemler gezdiririm, rüzgarlar estiririm ağaran saçlarımda. Kimse bilmez niye öyle suskun hüzünlü bakarım uzaklara, niye bükük durur boynum...
Ah yüreği dağlım. Yürekler boş bakışlar anlamıyor beni, bu uzak yerde her akşam vakti el ayak sesleri çekilirken caddelerden, vurup yüreğimi narlı sevdalara, yıldızlara ağladığımı kimse bilmiyor, kimse bilmiyor her gece dudağımda bir şiir’in kanadığını. Hasret ki, yolları kanamalı ağır bir hüzündür geçip giden ömrümün terkisinde. Rüzgar koyaklarını yitirdi, sözcükler büyüsünü. Her mısrada çığlık çığlık yüreğim…
..
