SONBAHAR ŞİİRLERİ

İstanbul'a usul usul sonbahar yağıyordu
ve hüzün saçlarına ne de güzel yakışıyordu

Ben eylül olsaydım
kırılırdı sana dair içimde
örgütlediğim kelimelerim
yıkılırdı ağlama duvarları
..

Bu sonbahar belki ilkidir bekleyişlerimin,
seni görmek için beklediğim
köşe başında, gelmedigin her dakika
yagmurda islandigimin resmidir,

Bu sonbahar ilk olacak belki,
belki bir daha bu kadar
..

esiyorya o deli rüzgar,
hani yağıyorya ansızın bizi özleyen sevdalı yağmur,
ağaç atıyorya dalından yaprağını,
ardından toz duman oluyorya her sokak,

işte bende toz dumanım bu aralar,
esiyorum deli rüzgar gibi,
..

Sonbahar dökülür
Saçların bir İzmir’e
Sofranda ekmek kırıntıları
Konuk eder kuşları cay saatlerine
Bornova kesilir yağmur olur gözlerinle
Eylül dökülür
Saçlarınla bir İzmir’e
..

Bir sonbahar sabahi yollarda yürüyorum
Bakiyorum agaclara yesil yapraklar sari olmuslar
Sonbahar geldiginde agaclarin yesil yapraklari sararir
Ve rüzgarlarin yardimiyla dökülürler
Bütün canlilar kis mevsimine
Hazirliklarini sonbaharda yaparlar
Bazi canlilar kis uykusuna sonbaharda baslarlar
..

Mevsimler birbirinin ardindan gençliğimi kovalar.merhametin eşiğinde oturdum ve ask hûzünlü cümlelerde kaldi devrildi şah mat.Soldu cicekler gazelendi yapraklar, rengarenk ağaçlar dallarinda sonbahar. Bulutlar birikti gökyüzünün mavisi karaya büründü .Gökte asice gürültülü şimsekler çatışıyor yerler yarıldı dağlar düz ovaya yayıldı .Sırtımı yere dayadim uzanmişim gök yüzünü yüzüme sermişim ve yağmur damlalari iki gözümden akti.Ömür dedigin ûc gûn rüzgar ile sabahtan kalkti.Karanliklar gözümden uçurum dalgalarla ürpertiler kesik vücudum.Doğanin özûndedir felaketler ve bir uğultuyla uyanir ilk bahar ve kim bilir nerede ne zaman yutar toprak insani ve beraberinde götùrür hüznünü çilesini mutluluğunu.Kayalar çatirdar yer yüzünden depremler uyanir topraktan yeniden filizlenir çiçekler açar güneş yarinlara aydinlik yarinlara umut yarinlara hayat özgürdür dünya karanlikatan aydinliga
..

******* Sonbahar ********

Benim adım sonbahar
Ben sonbahara sakladım gelinlik düşlerimi
Ve bir sonbaharda giydirdim
Düşlerime kefenini…
Benim adım hüzün
..

Bu bir sonbahar
bir yaprak dala tutulmuş inatla
sanki Leyla sanki Mecnun...
bu ne Leyla nede Mecnun...
dal kurudu aşk bitti...
bitti bahar....
2004 sonbahar
..

Martılar gelip duruyor kapıma.Seni soruyorlar.Yoksun diyemedim,üzülürlerdi.
Dönecek dedim,yağmurlu bir sonbahar akşamı.
Yağmurlu bir sonbahar akşamı cesedini buldu sokak çocukları...
Sarmaşık gülleriyle kaplamışlardı bedenini...Güller ki bileklerinden sızan kan gibi kırmızı,güller ki hüzünlü,buruk.Ve bütün sonbaharlarda yağmur yağıyor bu sokağa ve gül kokuyor şehir.
Meydan saatinin önündeyim.
Hangi kırmızı verebilir artık dudaklarının rengini? Hangi sarı,saçlarını...Ve deniz mavisini kaybediyor gitgide.Gözlerinsizler hepsi.
Martılar gelip duruyor kapıma.
..

Yine mevsim sonbahar
Gözlerim hep seni arar
Kalemim seni yazar
Kalbim hasretinle yanar
Şiir gözlü yar...

Yine mevsim sonbahar
..

Sabahın ilk orta yerinde, bermutat bir hüzündür
Göz kapaklarımı kör bıçakla ayıran suskunluğun.
Nefesim, sonbahar rengi bir dağ yamacının üzerinde,
Korkuyla uçan kuşun servi boylu gölgesidir.

Gözlerindeki deniz dibi sessizliği nedendir,
Nedendir bu ellerindeki yılan dokunuşu?
..

Eyvah yine gelmiş sonbahar
Ruhumu çepeçevre bir sızı kaplar
Anladım şairi neden mahvetti böyle havalar
Ciğerime yapışan hüzün içimde sabahlar

Güneş şerlendirip şehrimi, nerelerde hayra doğar
Martılar bastırmaya çalışıp isyanımı guruba uçar
..

Gençliğimin en güzel çağında
Tanıdım sonbahar güneşini
Ağır bir taş idim duygu dağında
O’nda bulup-kaybettim aşk ateşini

Mani oldu bulutlar, onu görmemem için
Anlayamadım yağmurlar, niye yağdınız niçin
..

Bugün kendimi sonbahar gibi hissediyorum
Sonbaharın tüm renkleri üstümde
Tenim soluk sarı dökülmeye hazır yaprak gibi
Ruhum gri yagmur bulutlarıyla kaplanmış gökyüzü gibi
Gözlerim acı kahve bir ağacın boşalmış dalları gibi
Kalbim pas tutmus kızıl bakırı
Çürümeye yüz tutmuş yeşilliğin toprağa karışmı gibi
..

Dünyaya benzetirdim seni. Duyguların mevsimlerimdi. Gülüşün ısıtırdı yaz sıcağı gibi. Suskunluğun soğuğu andırırdı, kışı getirirdi yaz ortasında. Yanımdan ayrılışın, buluşmalarımızın sonuydu sonbahar. Çiçekler yeniden açardı buluşmalarımızda, sıcağa hazırlanırdı bedenim. Ve sen gelirdin ilkbahar gibi.
..

Sonbahar, sonu kış başı bahar
Renk cümbüşü yapraklar
Bir bir dökülüyor dallardan
Ah nasıl dayanılır, ayrılık var.

Dönüş yok sıcak günlere,
Yağmur da karışıyor gönüllere.
..

Sonbahar, sonu kış başı bahar
Renk cümbüşü yapraklar
Bir bir dökülüyor dallardan
Ah nasıl dayanılır, ayrılık var.

Dönüş yok sıcak günlere,
Yağmur da karışıyor gönüllere.
..

Sen her gece hayalini kurduğum ve dakikalarca tutarsızlığını yaşadığım akıl kar’ ımsın. Geceleyin doğan güneşim, gündüzümün ay halisin. Kararsızlığımın korku hissi, içimdeki yangının sahibisin.



Gidebilirsin tamam, yüküne hamal arayabilirsin. Zaten ben seni hiç sevmemişim ki. Hayalin kaldı yalnız, birde kulaklarımda sesin çınlar hala, onlarıda al. Kalmasın senden ne bir eser ne bir emanet. Yada bir parça daha kal, olurmu. Tırnaklarım sökülüyor gidişini seyrederken. Acımı atlatayım öyle git.


..

Bir sonbahar akşamıydı kaybettiğim gün seni
Dünya nasılda kararmıştı o gün sensizlikten
Mutsuzluk yayılmıştı havaya
Gözlerimden akan yaş sel olmuştu

Bir sonbahar akşamıydı kaybettiğim gün seni
Kalbim acıyla dolmuştu o gün
..

Koyu lacivert gecelerim bir sonbahar sabahı gibi yağmurlu.
Sari kahverengi kederli sabırsız bir papatya gibi buğulu.
Koyu lacivert gecelerim bir sonbahar sabahı gibi umursuz.
Bazen zehir zemberek bazen deli dolu bazen umutsuz.
Biraz toz pembe gecelerim biraz beyaz biraz da fülu.

Şair: Zekeriye Tek
..