Çile yüklü yıllardan sonra,
Bir sonbahar sabahında,
Sessizdi dünya…
Okşardı parmaklarımızı
Soluk güneşin mor ışıkları…
Islak sözcükler ormanında,
Kaygısız akardı hayat.
Yağardı yüzümüze yağmur, kar, tipi…
Kalbimize tazelik sunardı rüzgârlı tepeler,
Dinlerdik şarkılarını kuşların...
Sarı yapraklar, yitik anılar gibi
Dökülürdü dallardan,
Yumuşak ezgilerde gülümserdi güller…
Şimdi, tüm hüzünlere karşın,
Sonbahar şarkılarıyla sana,
El sallıyorum uzak bir pencereden…
Sen de el salla bana sevgilim,
Gözlerinin, güllere değdiği yerden…
Kayıt Tarihi : 19.11.2024 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonbaharda sevgiliye duyulan özlemlerin yansıması
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!