Her sonbahar, odamın pencerelerini sımsıkı kapatıyorum;
Yokluğun eser de üşütür diye...
Her ilkbahar, odamın pencerelerini sonuna kadar açıyorum;
Varlığınla doğacağım nefes gelir diye...
Kayıt Tarihi : 18.10.2011 14:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!