Sonbahar Şiiri - Mertcan Deniz

Kasvetiyle gelirdi sonbahar ; iliklerime işlemek için bütün ıssızlığını :
Yalnızlığın ..

Köhne tarafından bakmıştık oysa ki heybetine, mevsimlerin....

Oradan anladım :

Yeşerten belki de geride bıraktıklarıydı; sonbaharı .

Kahroluyordu belli ki ilkbahar ; açtığı için yapraklarını..

İster miydi? sarmalamaz mıydı elinde olsa kırıp dökmek yerine o ; kuş konmayan dallarını

Betimler miydi şiirler , insana yaşadıklarını ?

Beyaz bir kağıttan başka kim anlardı ki ; ucu sivrilmiş kalemi ?
Anlardı bu beyaz , acırdı dala , onsuz olmazdı, bilirdi.
Ben gibi değildi o , kıyamazdı sayfalara ..
Bastıra bastıra yazmazdı, yaşanmamışlıkları .

Korkma beyaz ; anlatmadım, bir tek sen biliyorsun bu tutsak ağzımı .
Zaten anlatsaydım ; etraf dolu olur muydu ki silgi çöpleriyle ?