Sonbahar Şiiri - Sude Günee

Odamın camından o baktım ceviz ağacı
Bugün son yaprağını bıraktı
Dalları hala aynı
Ama yeşil yapraklar ve çiçeklerinden eser yok şimdi
Kışın habercisi rüzgarlar vuruyor yüzüme
Birde acı gerçekler
Yalnızlığım daha belirgin artık
Ne sevdiğim biri ne de dostum kaldı
Sanırım artık bende kabullendim gerçekleri,
İki yüzlü çıkarcı kişilikleri
Şimdi sadece aynalara konuşuyorum
Bana yalan söyleyen herkes deli diyor
Ama sadece kendimle konuşabiliyorum,
Güvenebiliyorum
Varsın ellerim üşüsün kışın ayazında
Zaten tutan da bırakıyor yaz ortasında
Varsın sorunlarımla kendim savaşayım
Sonra kullanmasın dostum silahında
Yalnız güleyim, yalnız ağlayayım
Kendi savaşımı kendim vereyim
Kimse kullanmasın beni
Duygularımı, sevgimi
Bir yalnız bahar daha görürüm belki
Sonbahar biterken, ağırladığım yalancılar gibi