Sonbahar. Şiiri - Hikmet Kaylı

Neden hüzün yüklüdür sonbahar.?
Ve ölümlerin ardından yakılan ağıtlar
Bir şairin düşünde fırtına var
denizler kaynar..
Dalgaların ardından köpükler
küllere dönüşürken..
Oradaydı hüzün
Oradaydı yine sonbahar..
Bir çocuk ağlar gece düşümde
üşür saç tellerim dona kalırım
hiçbir şey gelmez elimden,korkarım
Uzun bir sessizliğe dönüşür
uyanırsa bedenim
Her insanın acısı yüreği kadardır
Neden her mevsim hüzünle kaplıdır
Biraz yaz,biraz kış,çoğu sonbahar
Bırak ağlaya dursun insan..
Bırak döküle dursun yapraklar..
Bıraktığı yerde başlar
her daim acılar
Yılların yorgunluğu sarar
yavaş yavaş..
bazen bir ayna karşısında,anılarla
Kar düşer de saçının her teline
Yüzündeki her çizgiye
bir ah çekerken insan,
Oradaydı hüzün
Oradaydı yine sonbahar