Sonbahar Şiiri - Yunus Çelik

Çiçekli libaslar giyen ilkbahar
Bıraktı yerini güz soğuğuna
Ölüm haberi soldurdu renkleri
Kokusu kayboldu açan güllerin
Kuş cıvıltıları karıştı mateme

Günün son ışıkları gruba yaklaşırken
Yalnızlığı dolduruyorum ciğerlerime
Ağır adımlar aşındırıyor kaldırımları
Sürüklendiğim sevdanın ardından
Arzularım ümitsizliğe bürünüyor
Tek boyutlu bir tablo seriliyor önüme

Ufukta kayboluyor solgun güneş
Hasta hayallerde sayıklıyorum ben
Sürüklenen yaprakların ardından
Ağıtlar yakıyor ırgalanan dallar
Zaman geçiyor şaşkın ve korkak
Bir mevsimlik aşkta son buluyor böylece

Sonbahar, hüzün döküyor saçlarıma
Hazan vurmuş yorgun düştü bedenim
Ah mevsimler bahar olsaydı iklimimde
Açan çiçekler solmasaydı gönlümde
Gece nöbetine alışmış yorgun gözlerim
Sonsuzluk uykusuna dalsaydı sürgünlerde

29/12/2009