Sonbahar Şiiri - Murat Akbaş

Sonbahar gelince...
Yapraklar dökülür...
Ağaçlarda bir hüzün...
Gönlüm, ayrılık mevsimi...
Herkes siner...
Çekilir en güvenli mekanlara...
Ve gönül yalnızlaşır...
İçinde mutluluğu arar...
Aşk olsun Bulana...

Sonbahar...
Yapraklar...
Hüzün...
İnceden bir yağmur sızılar...
Sanki yüreğinden koparcasına...
Ağlayışlarda olur...
Yağmur şiddetlenir...
Bulutlar...
Griye bulanır...
Kasvetli ve endişeli...
Bakışlarda...
Var olur...
Akacakmış gibi..
Haykırırcasına...

Sonbahar...
Bütün ihtişamıyla...
Karşımda duruyor...
Ve ağaçlar...
Yalın ayak..
Bütün örtüsünü döküyor...
Çırılçıplak...
Dimdik ayakta ağaçlar...
Yalnızlık simgesi gibi...
Bir dahaki baharı beklerler..
Tekrardan giyinmek üzere...
Sevgiyi, mutluluğu,
Heyacanı ve doğuşu...
Beklerler...

Her sonbahar...
Bahara hazırlanır...
Ey yalnızlık...
Sen mutluluğa...
Hazırlanıyor musun?
Ey yalnızlık...
Sen mutluluğa...
Hazırlanıyor musun?