Sonbahar Şiiri - Derya Avşar

Sonbahar

Eylül'ün huzurunda şaha kalkar mevsimler.
Hazan olur, yaprak döker yorgun ağaçlar.
Kavruk topraklar yağan yağmuru kana kana içer...
Ay ve mehtap gizlenir, yakamoz durur göğün göğsünde.
Benim yüreğim de bir sen demlenir Eylül'ün hüznünde.

Kelebekler, karıncalar, börtü böcekler uyur yuvasında.
Salkım söğüt ağaçlar, leylaklar, mimozalar ayrılır dalında.
Kıtlık kıran düşer ekmeğe aşa, bir de dert düşünce yalnız başa,
Kapanır bütün kapılar yüze, kalmaz yanında hiç kimse.
Benim yüreğim de bir yâr saklıdır, ömrüme ömürdür ah bir bilse!.

Vuslatın bağrında saklı, eski bir türkü tadında sonbahar.
Değişir aylar, değişir yıllar, ama değişmez bu bende ki kâhırlar.
Gözümden geçip giden anılar, Eylül'de solar yapraklar...
Hazan vurur, hüznün elbisesini giyinir aylar, yıllar.
Benim yüreğim de bir sen bahar bahçe, bir sen çiçek çiçek al al renk...

6 Eylül 2025