Sonbahar Şiiri - Sûzi Kalp

Renk renk dökülür yapraklar,
Bir vedadır her biri daldan.
Ne tam bir ölüm ne doğrudan yaşam,
Arada bir yerde kalır zaman.

Toprak kokar ilk damlayla,
Yağmur iner usulca göğe dokunur.
Ne fırtına gibi savurur,
Ne de güneş gibi yakar durur.

Hüzün sarar ağaçları sessizce,
Bir aşkın son satırı gibi.
Gidişin adı olur rüzgarda,
Kalışının yankısı düşer içime.

Her ayrılıkta güz gizlidir,
Her damlada bir huzur saklı.
Öyle derinden ağlar ama sessizdir,
Sonbahar en güzel mevsimdir.