Sonbaharda sılasına hasret dökülürken aşkın kederli yaprakları
Toprak üstünde savrulur neşem
Kırık bir gönülle çarpışır hüznüm
Tüter canımın dumanı, ayrılırken limandan her gemi
Her gidiş gönlümde bir acı, her veda ayrı siren
Ne övenlerin övgüsüne
Nede sövenin sövgüsüne muhtaç paramparça yüreğim.
Öylece bir yerlerde durur işte.
Ne seçilmiş güzellik, ne atanmış bir makam.
Lütuf üstüne lütuf ikramdır yalın aşk
Sonbaharda dökülürken yapraklar, başka türlü severim.
İçimdeki özlem sevmeme müsaade ettiği kadar.
Soner Kaya
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!