Son zamanlarda fark ettiğim bir değişiklik var bende; insanlarla zorunlu olmadıkça konuşmaktan nefret etmeye başladım.Acaba bu bir sorun mu yoksa zamanın,tecrübenin getirisi mi anlamış değilim ama insanlar bir yığın acayip şeyler söylüyorlar. Bazen,koyunlarla birlikte yaşamak çok daha iyi, konuşmaz koyunlar, yiyecek ve su aramaktan başka bir şey yapmazlar.Ya da kitaplar,dinlemek isterseniz size ilginç öyküler anlatır kitaplar.Ama insanlarla konuşurken durum başka, öylesine tuhaf şeyler söylerler ki, konuşmayı nasıl sürdüreceğinizi bilemezsiniz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
