Bu ağaçtır benim, dallarında meyveler uçuşur.
Bir yeşillik düşlerim,
Temmuzu doğurmadan Haziran, bir şiir daha.
Şimdi nereye gidersin?
İzmit’in esintili yollarında vakit akşamüstüyken
Çarpışır ruhumuz.
Vapurda ayaklarımızı uzatmış,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta