Yağmurda başına göçüyordu dam;
Bilir yoksullukla öleceğini.
Eli çenesinde düşünür adam;
Oğlunun, kızının geleceğini…
Her girdiği sınav ömür bitirdi;
Stres rüzgârında aşındı çocuk.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta