Son yağmurlar Şiiri - Dağlar Özügüç

İhanetin tutkulu öpücüğü sevgiyi kuruturmuş
Virane gönülde umut pınarları kurumasın ne yapsın?
Herkesin kaldırımlarda yürüyüşleri hızlanıyor
Şimşek bulutları gürültüyle parçalanıyor
Bilirim kulağa küpedir şu kadife sabahlar
Yaşamın koynunda mahmur uyanmalar
Bir mahsun bakışa gönül verip ağlamalar
Vuslat mahşere kaldıysa eğer?
Kalbinin burukluğu ile barışamazsın
Dışarda yağan sonbahardan kalma yağmurlar
Çık dışarı yalın ayak beraber Islanalım
Belkide bu bizim için yağan son yağmurlar
Bu sana doğru gelen esintilerin en serini
Kırlangıç öldüren rüzgarların en gergini
Duygularda yaşadık dolap beygiri bezginliğini
Kulakta kalan o son nağmelerle uyutulduk
Manaya erişmek için hiçbir çabamız olmadı
Bundan sonra tarih yeni bir not düşecek
Yarınları kimin kaybettiğine zaman karar verecek