Son Yağmur Şiiri - Cevat Aras

Son yağmur gözlerime yağdı...
Rüzgarın insafına kalmış
İki yapraktık.
Neresinden tutunsak hayata
İlla ki kopacaktık.
Ayrılıklara çıkan bir yolda yürüyorduk,
Ne korkular umurumuzdaydı oysa,
Ne de pişmanlıklar.
Biz sadece dillendirilmemiş
Bir sevdayı yaşıyorduk doyasıya.
Ne kadar da masumduk,
Bir günahı yaşarken.
Ne kadar da zavallıydık,
Mağrur yüreklerimizde
Kahreden bir ezikliği taşırken.
Hep hüzünlü türkülerde
Buluyorduk kendimizi.
Ve suçlu çocuklar gibi
Başımız önümüzde
Söylüyorduk sevgimizi.
Bir fırtına akşamıydı,
Ansızın kayboldun.
Son yağmur gözlerime yağdı,
Sen gözyaşım oldun...