Son Vals Şiiri - Ismail Kaan Kaygısız

Her ne kadar sen açsan da kalbimde ki o yarayı,
Yine de oradan akan kan senin için akıyor.

Gökyüzünde parlayan o küçük nokta,
Her nereye gidersen git yine ben olacağım.

Ciğerlerime dolan her acı duman,
Her nefeste yine sen, her üfleyişte yine aynı keder.

Her baktığımda o manzara, yine aynı açı,
Yine aynı dolan gözler, ilk gün ki gibi taze.

Belki şunca zaman da kaç kalbe ısındı kalbin,
Benim ki yine aynı soğuklukta, halbuki dokunsan sıcacık.

Belki gelirsin diye biriktirdiğim onca şey,
Artık gelsen de fark etmez,
Sevdim seni bir kere.