Yaşam ve ben arasındaki rüzgar, kavga ve ölüm... Ya-
şam nedir sorusunun cevabını çok yaşayanlar arar, sorar
ve bulamaz.
Çünkü o sırada benden ayrılmakta olanlar yaşar, ya-
şamı. Sanki ölümü ensesinde hissediyor, sanki az sonra
gideceğini biliyor, tek soluk kadar kısa yaşam. Yarıya
bölünen bir parça ekmek gibi, bir gezginin yol arkadaşı
gibi. Yaşam’la tanıştığım yıllarda korkuyu içimde yaşa-
mıştım ve korktuğum da başıma gelmişti. Ben onu her
zaman içimde yaşatacağım, sevginin göreceli olmadığı
gibi, bir mum daha yakacağım (2995. Mum)
“Bir insanı hislerinizle öldürüp başka birine bağdaş-
mayın! Bu da son sözüm.”
Kayıt Tarihi : 7.9.2019 09:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!