Son sözüm.. Şiiri - Pınar Güneş 2

Söyleyebilirmisin son sözünü..?
Yüreğinden akıp giden özünü,
Bırak, İster inansınlar, ister inanmasınlar.
Bak yeniden yaşa hayatını,
Kimde ne kadar kalır, ne süre bulunursun bilinmez.
Kalp budur ya, ne söyler, ne de anlatır.
Ya solarsın, yada açarsın.
Yüreğine ziyan değil, sevinç doldurmalısın.
Zaman hızlıca geçen bir zaman,
Yazık etme mutluluğu çek düşlerinin içine. Büyüt sevdayı sevda yüreğinde,
Avazın çıktığınca bağır bağıra bildiğin kadar.
Bırak duysun yüreğinin sesini,
"Sende kaldı yüreğim" diye diye...
"Sevda anlatılmaz yaşanır" derler ya hani..!
Öykü gibi, masal gibi...
Hadi sen çık çıkabilirsen bu sevdanın içinden.
Sonra sorarsın bir bilen varmı diye?
Hep aynıı anlatılanlar? anlam veremezsin.
"Ne gecen kalır, nede gündüzün" derler.
Sanırsın serseri bir sevda bu.
Tut ki, Sevda içinde sevdayı anlattın.
Yinede anlatamazsın ya..!
Yetmiyor yetişmiyor sözler, kifayetsiz kalıyor kelimeler.
Son sözüm, Son özüm, Yüreğimde suskun yüzüm,
Kalbimin atışında kalan yanım,
Yüreğim İçimde yanan yanğınım,
Konuşmayı beceremeyen dilim,
Gözlerinin içinde ışıldayan ışığım,
Şahitlik edermi bakışların?
Firari mahkum gibi sana koşmalarım..
Yetmiyor, yetişmiyor ellerim ellerine,
Yüreğine akıp gitsede sözüm,
Kalmadı söyleyecek bir sözüm.
Var mı? Seninde bana söyleyeceğin bir sözün.
Haydi söyle son sözünü,
Yüreğine akıp gitsin Son sözüm, Son özüm, Gülen yüzüm..
Benim söylediğim sana bu Son sözüm.
Kalmadı söylenecek ne Sözüm, ne Özüm...

.