Gönlüm gibi kapandı güneşin gülen yüzü
Kış düştü zamanıma, gece oldu gündüzü.
Yağmur, fırtına ve kar; yokuş ettiler düzü
Kimler ne derse desin, O söyledi son sözü.
Yapraklar silkelendi, savruldu sola sağa
Kimi sindi bir yere, kimi girdi toprağa
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Değerli yorum ve de güzel dörtlüğünüze teşekkür ediyorum Muhterem EREM. Evet, son söz elbette O'nun. Sağlık ve emanetiniz O'nadır... (Aksakal)
Naçizâne bu dengeyi aksettirmeye çabaladık Muhterem ÇEŞTEPE. Teşekkür, sağlığınıza duâ ile selam ve saygılarımı ifade ediyorum. (Aksakal)
Doğanın tartışılmaz ve muhteşem dengesi ve bu dengeyle dönüşümü... Doğadaki en dengesiz yaratık olan insana , bizlere rağmen...
Kaleminize sağlık sayın Enver Özçağlayan...
Kutluyorum anlamlı çalışmanızı.
Naçizâne bu dengeyi aksettirmeye çabaladık Muhterem ÇEŞTEPE. Teşekkür, sağlığınıza duâ ile selam ve saygılarımı ifade ediyorum. (Aksakal)
Tebrik eder ÇAMSAKIZI ÇOBAN ARMAĞANI bir dörtlükle, sağlık ve saadet ile başarılı çalışmalarınızın devamını dilerim.
Mülk onun memlük onun, görülmeli bu gerçek,
Sen ne söylersen söyle , son sözü söyleyecek,
Yoktur O’ndan başkası, bunu herkes görecek,
Kimler ne düşünse de, O son sözü diyecek
Değerli yorum ve de güzel dörtlüğünüze teşekkür ediyorum Muhterem EREM. Evet, son söz elbette O'nun. Sağlık ve emanetiniz O'nadır... (Aksakal)
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta