SON ŞİİR..son bölüm..

Hayat mücadelesinde,umutsuz Çırpınışları,
Başarımızda,bizleri,teşvik eden alkışları..

Doğruları, bütün doğru sandığımz yanlışları…
Yanlışları, nice yanlış sandığımız doğruları…

Zevk düşkünü,mirasyedi,evli,pis zamparaları! .
Karısına silâh sıkan,merhametsiz kocaları .

Kocalarını aldatan,ahlâksız o….u’ ları! ..
Keyif için,adam döven,serkeş ve magandaları! …

Dağa kız kaldıranları! ..Eşkıya ve zorbaları! …
Hiçkimseyi sevememiş,sevgi tanımayanları…

Sevgisini,sevdiğine birgün açamayanları…
Aşk’ına ve Maşukuna sahip çıkamayanları! ..

Aşk’ı,sevdası uğruna hayata katlananları…
Vefasız,sözde dostları..Hayırsız arkadaşları.

Hayatımıza yön veren,değer katan CAN DOSTLARI..
——
Şairim,demek kolaydır,kulağa belki hoş gelir,
Şairin yazdıklarından,ba’zen,başına iş gelir..

Altmış yıldır ben de yazdım,herbirinden azar-azar;
Kiminden hoşlandılar da,kimisinden yedim azar! ..

Ben de bir ŞAİRİM! . diye,hiçbir zaman öğünmedim..
Beğenmediler,diye de hayıflanıp,döğünmedim…

“.Dil ’imi ateş-i aşkınla suzan eyle YARABBI! ..
Beni,yevm-ül ceza ağlatma,handan eyle YARABBİ! .
Habibin ümmeti dersen,kul’um dersen,bana kâfi…
Şu mücrim Hilmi’yi bu lutfa şayan eyle YARABBİ! ..

—-Babam rahmetliye ait şu dörtlükle son verirken,
şairlik özentimden de vazgeçmeyi düşündüğümü
belirtmek istedim..

-ERDEK-21.05.2011

DÜNYA ŞİİR GÜNÜ’nün doğum günüme denk
gelmiş olmasını da bir vesile sayıyorum..