Son Sayfa Şiiri - Şakir Yetişen

Uzun süredir , bu küçük odaya girmemiştim
Okuma lambasını yaktım
Elimdeki çayı masaya bıraktım
Gözüm kitaplığın üst köşesine takıldı
Onu öyle oraya ben bırakmış olamam
Uzandım , yatık duran kitaba
Elim varmadı almaya
İçim titredi
Heykel gibi dondum bir anda
Nasıl bilmem!
En son sen bıraktın oraya
O günden sonra ilk defa aldım elime
Sana verdiğim papatya
Bana okuduğun son sayfada duruyordu
Dokunmamıştım hiç
Kuruyan yalnızca papatya mıydı kitabın arasında
... benim umutlarım , hayallerim.

HAN 24.06.2025/00:28