Son şarkı çaldığında Şiiri - Nuran Baydar

son şarkı çaldığında
sözcükler titrek bir yıldız gibi süzülür,
gönlümdeki kırık dökük duvarlardan.
gülümsediğin her köşe şimdi ağlar bana,
eski bir film gibi,
silüetlerimiz kaybolur karanlıkta.
zamanın hıçkırıkları, adını fısıldar rüzgarda

son şarkı çaldığında
kırık bir nota düşer dudaklarımdan
saçlarının teli takılır '’sol'’ yanıma
boğazıma düğümlenen hıçkırıklarla
‘’sen’’ koparsın yanaklarımdan
yüreğim eceline koşarken
kimse bilmez can çekişlerimi

son şarkı çaldığında
karanlık bir gölge düşer aynalara
güneşten yara almış bir güz gibi
kırmızıya boyanır ufuk
sararmış bir yaprak düşer
saklı kitaplar arasından
sonu gelir gül mevsimin

son şarkı çaldığında
bir kıyım başlar göklerde
kalbimin enkazı savrulur dağlara
İçimde sancılanan şehir
Karşımda ağıt gözler
Bir yanda yaşamak! ..Bir yanda sen! ..
Ve uçurumun eşiğinde ben..

son şarkı çaldığında
kör bıçakla bilenir sevdam
kan damlar soluğumdan
veda busesine kilitlenir yüreğim
sen devam ederken dansa
görmezsin üzerime katliam yağar
şarkı biter… söz susar… perde kapanır…