Son mürekkep bu kalemimden senin için damlayan,son isyan dudağımdan dökülen.Birini dokunması sana,ellerini tutması çok koydu bana.Ben hak etmedim bunu desem de yargısız infaz kesti attı boynumu.Bir karalama kağıdıydım sanki can sıkıntısında,kurumuş bir gül sayfaların arasında.Ben hak etmedim köşelerde boynu bükük yapayalnız kalmayı,ama sen çok iyi bildin acımadan canımı almayı...
Bekir Hozan KatreKayıt Tarihi : 17.10.2011 12:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!