Teker teker eksildik,
Tükendik bu aldatan sonbaharlardan
Yaşama sıkıca bağlandığını zannettiğimiz arsız köklerimiz
Şimdiyse en koyu rengine kavuştu güneşin ellerinde
Toprağın nemli gözlerinde…
Yeşil bir zaman başladı kapalı gönüllerde
Uzaklarda aşka bağlayan
Bizse yapraklarını ısrarla döken sarıya büründük bu son mevsimde…
Koruduğumuz dostlar dallarımızda yuva yapmış
Arkadaş bildiğimiz kalbimize balta saplamış
Kör kuyularda, ıssız sokak kenarlarında
Yorgun bir gönül usulca gölgemize saklanmış
Yavaşça susamışlığa yol alan kurak ruhumuz
Yüzünü güneşe dönen masum ayçiçekleri misali
Uzatır olmuş yakarışını, yalvarışını güneşe
Gözyaşlarını tutamayan bu mevsimde…
Son baharındayım artık ömrümün
Yaşanmamışlıklarım kalmadı benim ellerimde
Hep yarım, hep eksik, hep isyankar
Yine sensiz ama yine seninleyim bu son mevsimde…
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi ve saygı ile...
Yaşanmamışlıklarım kalmadı benim ellerimde
Hep yarım, hep eksik, hep isyankar
Yine sensiz ama yine seninleyim bu son mevsimde…
aslında mevsimler değişmez
soluğunu aldığımız an zamanın.
Kutlarım çok güzeldi...
TÜM YORUMLAR (3)