Aşkın en uzun kışında turnaları bekleyip
baharları düşlemek...
Böyle başlar derin sessizlikler,
öyle büyür bu ağlatan kırgınlıklar.
Önce bir bakış eksilir,
bir söz yarım kalır,
ve bütün mevsimler
tek başına yaşanır.
Ne çok beklenir bir dönüş,
bir özür, bir hatırlayış…
Turnaların kanadına yüklenen veda,
kasımın soğuk aynasına bırakır yüzünü.
Ve en son turnalar gider bu mevsimde
ardın sıra Kasımın hüzün yelpazesinden.
Vedaların öncüsü Eylülse, kılavuzu ilk gidendir.
Son mağlubiyet sanadır, aşk.
02/11/2025
00:11 #wahran
@demlenmisSiirler
(657)
Demlenmiş Şiirler 2
Kayıt Tarihi : 17.12.2025 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!