Son Kırk’a Şiiri - İrem Aslan

Gözlerimde şeffaf su damlakarında
Adını koyamadığım pınarlarında
İlmek ilmek ciğerlerim kanser tadında
Doğum günümmüş yıllar kırklarında

Saçlarımın arasında pul pul dalga
Ufalanıyor beynimde sanki rüya
Hayret sevilmedim kabul ettim sonunda
Bu son olsun yüreğim topla ne varsa

Ömrüm dağınıklığı temizleme aşkında
Bir kez olsun eksiğiyle dursam karşımda
“Ben olsaydım yaparmıydım”ağırlığında
Ezildim kırıldım bin parçaya kırklı yaşımda

Kutlu olsaydı keşke doğum günüm mumla
Gülseydi gözlerim ne var gülseydi son anda
Almadan vermek bir tek Allah’a mahsussa
Dengeyi bozdun yüreğim ölene dek ağla!

Sesim duyulur muydu bir mezar taşında
Yazsa kocaman” istediğine kavuştu”sonunda
Kıymetsiz gözyaşları kıymetsiz saflıkta
Bir tek kendimi aldattım kendi duygularımla …