Son Kelam Şiiri - Sami Demirkol

Tebessüm sahte, sözler yalandan,
Dostlar göçtü, medet yok kalandan.
En sonda oluruz kara toprak,
Bırakmaz dünya seni, sen bırak.

Kapanır göz, kesilir son nefes,
Tuttuğun her şeyden gelir bir ses.
Yetmez artık, can hakka eğil,
Kıpırdamaz artık, ne dal ne dil.

Yolu uzun sandık, bitti ömür,
Söndü kor, ateş, kalmadı kömür.
Ömür akşam oldu, yavaş yavaş,
Bitti heves, kurudu gözde yaş.

Günahımı bilsen kum kadar kum,
Belki de benden kaçan tabutum.
La ilahe illallah, son kelam,
Hoşça kal, gidiyorum, vesselam