Son İyilik Şiiri - Kimsesiz Şiirler

Arada ağlar, bazen gülerim.
Yoldaştır bana, kimsesiz şiirlerim.
Yer, yer, bağırır arada,gürlerim.
Umutsuz sevdalar üstüne, fırtına olur eserim.
Umutsuzluğumu, iki duble rakı ile ezerim.
Çatılır kaşlarım, sevdanın doruğuna.
Derviş olur, diyar diyar gezerim.
Yıllar, yıları kovalar, puslanır gözlerim.
Arşın, arşın, yürürüm üstüne ölümün.
Yanlış anlamayın, ölümsüz değilim.
Toprak bile, basmıyor bağrına beni.
Yarına umutlu, düne öfkeliyim.
Direniyorum, benden gitmesin diye,
Beni yaşatan, umudum hayallerim.
Küçücük dünyamda, yinede mutluyum.
Dalıp giderken, heyecanlı bir kalemin mürekkebine.
Aşığım, derdimi döktüğüm, kara kaplı defterime,
İki satır şiirime.
Beni bana bırak, sen Allah'a emanet ol.
İllaki dokunacaksa bir iyiliğin, unutmam için
Bana uzak ol.