belki
ışıkları sönmüş
tabelaları eskimiş
duvarları dökülmüş
bir yalnızlık türküsü
eski bir banka kazınmış son istasyonda
maziden duyulan sesler
hüzünler dağlamış yüreği
bir sigara sonrası nefesler
son istasyon da bitivermiş
ve öylece kalmış
son istasyonun kederi
ne gidenler olmuş
ne gelenler o istasyona
yalnız yürekten sevenlerin
sesi duyulmuş,
yankılanmış, boş odalarında
ve birileri hep beklemiş birilerini
dönmeyeceğini bile bile
son istasyonda öylece beklemiş
Kayıt Tarihi : 2.5.2005 16:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)