Son gülüm değildi benim, koklayamadığım ilk gülümdü,
Öylesine özlemiştim, sesini duymak özgürlüğümdü,
Oysa ben öyle hasrettim, onunla bir defa konuşmaya,
Kalbim duracak sanmıştım, sanki benim için düğünümdü,
Nihayet buldum izini, benden oldukça uzaklardaydı,
Telefona sarılmışım, zannettim ki benim yanımdaydı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta