Son Gidiş Şiiri - İsmail Paşalı

Göçmen kuşum benim
Kanat çırpıyorum senden uzaklara
Hiç bilmediğim,görmediğim diyarlara
Benimle aynı havayı solumak bile
Mutsuzluk verir sana....
Ben gidersem unutursun kokumu
Ben göç edersem
Gözlerim düşür gözlerinden
Belki mutluluğu bulursun
************************
************************
Göçmen kuşum benim
Sesimi duyamazsan
Bilki gitmişim
Senide yanımda canımda
Kalbimin en güzel yarısında götürmüşte
Gitmişim
Sırf sen mutlu ol diye
Unut diye gitmişim
**********************
**********************
Her gidişin bir dönüşü
Her özlemin bir dinişi olur
Sen unut diye gidiyorum
Ben gidersem sen gelemezsin
Ben seversem sen sevemezsin
Yokluğumu kalbinde hisetsende
Dön diyemezsin
************************
************************
Aradığında ses verenin olmayacak
Unutmamışsan merakta kalacan
Nereye gitti diye bakınırken
Bugün yarın gelir derken...
Bir sela sesinde beni bulacan
******************************
******************************
O gün şunu diyeceksin
Allah yasaklı meyveyi yiyen
Ademle Havvayı affeti
Peygamber Kendisini öldürmek isteyen
Lebidi afetti'de
Ben affetmedim onu .....
Çektiğim acının fazlasını çektirdim
Vereceğim cezayı misli misli verdim
Keşken olacam...
Ahını aldım biliyorum
Ama vahın olarak içinde kalacam
*****************************
*****************************
Bu sela onun olmasaydı
Bu omuzlar üstünde kanat çırpan o olmamalıydı
Kürek kürek atılan toprak,üstünü kapatmasaydı
Allah afetmişti peyganber afetmişti
Bende afeden olsaydım diyeceksin
Mezar taşında ismimi görünce
Kulunda hata yaptığını bileceksin
İşte gün afetmeyi öğreneceksin öğreneceksinde
Gidenin benim ardımdan
Bir kaç damla gözyaşı dökecek
İçinde ya merhametine
Yada nefretine sığınıp
Belki beddua
Belkde Dua edeceksin.................