Sararan hayatım, dalından koptu kopacak;
Eylül gibi hazanda geçti ömrüm, koşarak.
Kırılan kanadımla camlarında üşüdüm,
Gittiğin gün aynada bin parçaya bölündüm.
Apansız buğulandı gözlerim sokaklarda;
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta