Gülüyoruz inatla bazen, lodosa,kara bulutlara, gelmeyen otobüslere,yoksulluk sınırına karşı gülüyoruz,
Bir devrim yaptığımızın farkında olmadan,
Dalgalara direnen bir yelkenli gibi korkusuzca.
Ağladıktan sonra gülmek istiyoruz,
Gözyaşlarımızdan arda kalan zamanda.
Ama yapamıyoruz, ellerimizi kaldırıp da
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta