Son bir nefes Şiiri - Dağlar Özügüç

Duygulara vurunca akşam ayazı
Buz keser yaralı yürekler
Özlediğinde devleşir zalim gurbet
Kabarır içindeki biçare hasret
Rüzgar olur haykırışlar kırar dalları
Nedense hep ters eser sabah rüzgarı
Güzel görünür yarin kömür karası saçları
Gömebildiysen o saçlara yüzünü
Artık dilinde bir gurbet türküsü
Yüreğinde bir garip duygu dalgası
İşte o zaman her şeyi anlarsın
Var iken bilmediğin yarin kıymetini
Yok iken hasretinle ödersin bedelini
Seninle başlayan bu hasret
Ne olurdu? bitseydi oyunla toyla
Uzak olmasaydı vefasız mesafeler
Kavuşmamıza bir yol olsaydı
Elini tutabilmeme bir sebep olsaydı
Konuşabilseydim seninle bir kafede
İçimi dökebilseydim bir köşede
Yada bir ağacın altında gölgede
Sonrası derinden bir ses
Yada alınan son bir nefes