Son bakış Şiiri - Sedat Yaşar 2

İthaf
Bu şiir sırrı Süreyya Önder anısına

SON BAKIŞ

Gök
Deniz
Yıldız
Anne
Çocuk
Meme
Sahipsiz yavru kuş
İzdırabın dibinde yanan umut
Dalında kuruyan güle bu son bakış

Bir garip alem
Bir garip devran
Ve içinde dolanan insan
Gözyaşını silen ele bu son bakış

Asi şahinin gökyüzünde yılmaz direnişi
Serçelerin gülümseten kanadı
Ve karıncanın azmine bu son bakış

Her liman aynı
Her tren aynı
Barışa giden her yola bu son bakış

Fırlat sinendeki ateşi dağın kalbine
Fıratlar, Dicleler çaresiz kalsın
Gülümse Serhad’a, Botan’a aşk ile
Gül ile diken barışık kalsın
Amed’in surlarına daya başını
Son dikili taşa, bitmeyen umuda bu son bakış

Bir halkın yüreğine düşen gölgeye
Ve inadına yeşeren fidana bu son bakış

Barış, topraklarında yankı bulan
Ve her adı yaşatan bir ışık
Ölümsüzleşen bir çığlık gibi
Yolun sonuna bu son bakış

Bir halkın umudu, toprağa düşen tohum gibi
Geceden sabaha direnen ellerde
Yolun, suskun dağların izinde
Sevdayla, cesaretle, özlemle yoğrulmuş
Siyah saçlar
Kara gözler
Yar’in gözlerine bu son bakış...

Yar’in gözlerinde kaldı o bakış
Ve halkın kalbinde sürer adıyla yürüyüş..