01.01.0953 / Kahramanmaraş
Bahçenin bittiği yerde – kar damlı kış kokusu- sıknefesim
Çiçekler, dallar, yapraklar kurumaya gitmek için toparlanmakta
Bir kadın silmekte durmadan camını tertemiz gökyüzünün
Tepeler emzirirken meme başları gibi çocuk bulutları
Yoksul bir bozkır otunun üstüne ağlarmış gece
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta