Ragıp Aktaş - Son bahar Şiiri - Antoloji ...

Öfkeliydi bu sonbahar bir çocuğun defterine çizdiği ağacın dallarını kıracak kadar öfkeli
son baharı hep göz yaşına benzetirdi insan öyle ki kolay gelirdi gözyaşı ölüm sonrası
vede yağan yağmurda gizlemek onu
belkide ondandır gözyaşının sonbaharı bu kadar sevmesi
acaba der düşünen ruhlar sonbaharında mı bir hikayesi var
neden hep yaprak döker
neden rengi bu kadar solgun